Prethodnim tekstom ukazano je na mogućnosti za razvoj geodetske profesije u okvirima postojeće regulative i na značaj razdvajanja različiith oblasti geodetskih radova.
Regulativa bi trebalo da se bavi geodetskim radovima koji su neprofitabilni ali neophodni za efikasan rad Državne uprave (evidenciju nepokretnosti koja je izvor prihoda za Državnu administraciju, evidenciju nepokretnosti koja je osnov uređenog i civilizovanog rešavanja pitanja vlasništva u okviru Državnih institucija i slično). Ovi radovi se finansiraju iz budžeta (na teret svih poreskih obveznika) i mora se tačno definisati predmet i obuhvat ovih radova. U ovoj fazi je ključno odrediti obuhvat geodetskih radova i ingerencije Državnih organa. Ako je ova oblast previše obuhvatna to može ugušiti razvoj geodezije i dovesti do eliminacije svih pozitivnih efekata po društvo koji mogu nastati. Ukoliko je ova oblast nedovoljno obuhvatna to može dovesti do problema u razvoju društva (nedovoljno siguran sistem vlasništva ili neadekvatno prikupljanje poreza).
Radovi iz oblasti inženjerske geodezije treba da se uređuju opštim pravnim aktima koji regulišu odnos investitora i izvođača radova. Dva su razloga osnovna za to: investitori najbolje znaju kako da zaštite sopstvene interese (jer ako ne znaju imaće gubitke) i poreski obveznici nisu zaineteresovani da plaćaju zaštitu privatnih interesa, dok su opšti aspekti poslovanja (zdravlje i bezbednost na radu, obaveza osmatranja objekata tokom izgradnje i eksploatacije na primer) propisani drugim aktima.
Iz navaedenih razloga neophodno je da se razdvoje geodetski radovi od opšteg interesa i geodetski radovi koji su predmet ugovora investitora i izvođača. Na ovaj način će poreski obveznici dobiti bolju uslugu za ono što su spremni da plate dok će investitori biti oslobođeni nepotrebnih izdataka što treba da poveća njihovu spremnost na veće korišćenje geodetskih usluga.
Regulativa bi trebalo da se bavi geodetskim radovima koji su neprofitabilni ali neophodni za efikasan rad Državne uprave (evidenciju nepokretnosti koja je izvor prihoda za Državnu administraciju, evidenciju nepokretnosti koja je osnov uređenog i civilizovanog rešavanja pitanja vlasništva u okviru Državnih institucija i slično). Ovi radovi se finansiraju iz budžeta (na teret svih poreskih obveznika) i mora se tačno definisati predmet i obuhvat ovih radova. U ovoj fazi je ključno odrediti obuhvat geodetskih radova i ingerencije Državnih organa. Ako je ova oblast previše obuhvatna to može ugušiti razvoj geodezije i dovesti do eliminacije svih pozitivnih efekata po društvo koji mogu nastati. Ukoliko je ova oblast nedovoljno obuhvatna to može dovesti do problema u razvoju društva (nedovoljno siguran sistem vlasništva ili neadekvatno prikupljanje poreza).
Radovi iz oblasti inženjerske geodezije treba da se uređuju opštim pravnim aktima koji regulišu odnos investitora i izvođača radova. Dva su razloga osnovna za to: investitori najbolje znaju kako da zaštite sopstvene interese (jer ako ne znaju imaće gubitke) i poreski obveznici nisu zaineteresovani da plaćaju zaštitu privatnih interesa, dok su opšti aspekti poslovanja (zdravlje i bezbednost na radu, obaveza osmatranja objekata tokom izgradnje i eksploatacije na primer) propisani drugim aktima.
Iz navaedenih razloga neophodno je da se razdvoje geodetski radovi od opšteg interesa i geodetski radovi koji su predmet ugovora investitora i izvođača. Na ovaj način će poreski obveznici dobiti bolju uslugu za ono što su spremni da plate dok će investitori biti oslobođeni nepotrebnih izdataka što treba da poveća njihovu spremnost na veće korišćenje geodetskih usluga.